مضاربه، یکی دیگر از عقود معین قانون مدنی است که به موجب آن تسهیلات لازم در اختیار اشخاصی که در امر تجارت و بازرگانی اشتغال دارند قرار میگیرد.
عقد مضاربه در تعریف به قراردادی اطلاق میشود که به موجب آن یکی از طرفین (مالک) عهده دار تامین سرمایه (نقدی) میگردد، با قید این که طرف دیگر (عامل) با آن تجارت کرده و در سود حاصله، هر دو طرف شریک باشند.
بانک به عنوان مالک، سرمایه نقدی را در اختیار عامل (شخص حقیقی یا حقوقی) قرار میدهد. این سرمایه میتواند به صورت یک جا یا برحسب نیاز به تدریج در اختیار استفاده کننده از تسهیلات قرار گیرد.
نکته قابل ذکر این که قرارداد مضاربه مربوط به امور بازرگانی داخلی و خارجی است. با این وصف، بانک ها در مورد واردات، مجاز به انعقاد قرارداد مضاربه با بخش خصوصی نیستند. مدت قرارداد حداکثر یک سال از زمان انعقاد تا تسویه کامل موضوع قرارداد است.
دیدگاه
دیدگاهی ثبت نشده.