مفاهیم کلی هزینه و انباشت و تسهیم – بخش سوم درس اول آموزش حسابداری صنعتی

موضوع هزینه

حسابداران هزینه را از دست دادن منابع برای دستیابی به هدفی خاص، تعریف می کنند. بیشتر مردم هزینه را به عنوان مقدار پولی (مثل دلار، پوند، ین یا ریال) می پندارند که برای خرید کالا و خدمت باید پرداخت کرد. در اینجا ما همین تعریف سنتی هزینه را می پذیریم.
آگاهی مدیران از هزینه یک شی یا چیز خاص، (مثل یک محصول، ماشین آلات، خدمت یا فرآیند جدید) آنها را در امر تصمیم یاری می دهد. ما این « چیز یا شئی » را موضوع هزینه می نامیم. هر چیزی که اندازه گیری مجزای هزینه آن مورد نیاز باشد، موضوع هزینه تلقی می شود.

هزینه ها در هر سیستم هزینه یابی اساسا دو مرحله کلی را پشت سر می گذارند:
مرحله اول: انباشت هزینه ها بر حسب طبقه بندی «طبیعی» مثل مواد، دستمزد، سوخت، تبلیغ یا حمل و نقل.
مرحله دوم: سر شکن کردن هزینه.

مقصود از انباشت هزینه این است که شرکت از مجرای یک سیستم حسابداری و به طریقی سازمان یافته داده های هزینه را جمع آوری می کند.

سرشکن کردن هزینه یک اصطلاحی کلی است که شامل ردیابی هزینه های انباشت به موضوع هزینه و تخصیص هزینه های انباشت به موضوع هزینه است.

هزینه هایی که به موضوع هزینه ردیابی می شود هزینه مستقیم نامیده می شود و هزینه هایی که به طریقی سازمان یافته داده های هزینه را جمع آوری می کند. سر شکن کردن هزینه یک اصطلاحی کلی است که شامل ردیابی هزینه های انباشته به موضوع هزینه و تخصیص هزینه های انباشته به موضوع هزینه است.
هزینه هایی که به موضوع هزینه ردیابی می شود هزینه مستقیم نامیده می شود و هزینه هایی که به موضوع هزینه تخصیص می یابد هزینه غیر مستقیم نامیده می شود. تقریبا در همه سیستم های حسابداری هزینه های واقعی جمع آوری می شود. این هزینه ها واقع شده اند (هزینه های تاریخی) و با هزینه های بودجه ای یا پیش بینی شده متفاوت اند.

لازم به یاد آوری است که مدیر، هزینه را از آن جهت به موضوع هزینه سرشکن می کند که کار تصمیم گیری ساده شود. برای مثال، برای ساده نمودن تصمیم گیری درباره کارایی یک دایره از سازمان می توان هزینه ها را به آن واحد تخصیص داد. همچنین می توان هزینه ها را به حساب یک محصول، یا یک مشتری منظور کرد.